Vriend!

En weer kon Tyler Farrar gisteren bravouremannetje Mark Cavendish niet verslaan. Cavendish won zijn vierde sprint, Farrar bleef voor de tweede keer in deze Tour steken op de tweede plek. Erg jammer. Farrar is een goede vriend, al weet hij daar zelf niks van.
Goede vrienden zijn er in soorten en maten. Reële goede vrienden staan bovenaan in de pikorde, wielrenners voor wie ik een zwak heb helemaal onderaan, maar goede vrienden blijven het. Met hun permissie en op grote, gepaste afstand. Virtueel.
Van Tyler Farrar wist ik niet veel op de dag dat onze vriendschap begon. Zijn naam zei me wel iets, maar dat hij is geboren in Wenatchee, Washington, heb ik later opgezocht. Tijdrijder en sprinter, zo staat Farrar te boek. Zulke dingen kom je van lieverlee te weten, al zijn ze voor de vriendschap niet erg belangrijk. Alles bepalend is dat moment in het voorjaar van 2007.
Die dag werd Gent-Wevelgem verreden. Gent-Wevelgem is synoniem voor De Kemmelberg. De Kemmelberg heeft een veel te gevaarlijke afdaling, steil en met kasseien. In die afdaling stond ik tussen het publiek.
Het stukje dat ik die dag moest schrijven over de koers, wilde ik beginnen met een hartgrondige vloek. Toch maar niet gedaan, het geeft vaak zo’n aanstoot, gvd’en in de krant. Achteraf had ik daar spijt van. Als de vloek aller vloeken ooit op zijn plaats was, was het in de omschrijving van wat er die middag op de Kemmel gebeurde. De renners vielen in de afdaling bij bosjes, onbehoorlijk hard, met gedonder, gekraak en gekerm. Her en der lagen ze op de grond. Dat was bij de eerste afdaling. Daarna kwam er nog een tweede. Hetzelfde verhaal. Jimmy Casper, Marco Velo, Alessandro Petacchi, Iban Mayoz, Andy Capelle, daar lagen ze, daar zaten ze, daar huilden ze of belden ze mobiel naar huis. ‘Ik ben gevallen.’
Tyler Farrar lag er ook bij, in het rode shirt van de Cofidis-ploeg die hem toen werk verschafte. Langzaam stond hij op, om meteen weer door zijn hoeven te zakken. Gebroken knieschijf, bleek later. Per ambulance werd Farrar afgevoerd naar het ziekenhuis. Kalmpjes bedankte hij de ambulancemedewerkster die hem ondersteunde. Geen klacht kwam er over zijn lippen. Vriend!
Met de knie kwam het weer goed. Farrar verkaste naar een sterkere ploeg – Garmin Slipstream – en won dit voorjaar een etappe in de Italiaanse rittenkoers Tirreno-Adriatico. Daar versloeg hij Mark Cavendish.

Reacties: info@elshout.nu